Κυριακή 31 Αυγούστου 2014

Περιοχές Σχηματισμού Άστρων Στον Αστερισμό Τρόπις

Αυτό το μωσαϊκό εικόνων από το 2,2 μέτρων τηλεσκόπιο στο Παρατηρητήριο La Silla του ESO στη Χιλή δείχνει δύο περιοχές σχηματισμού αστέρων στο νότιο Γαλαξία μας, τοποθετημένες στο σπειροειδή βραχίονα του Τοξότη.
Photo Credit: ESO/G. Beccari

Δύο γιγαντιαία σμήνη αστέρων κρυμμένα σε ένα από τους γειτονικούς βραχίονες του Γαλαξία μας λάμπουν σε πλήρη θέα α'αυτό το νέο πορτρέτο. Προσφέρουν επίσης μια διασκεδαστική ευκαιρία για τους ερασιτέχνες αστρονόμους. 

Χρησιμοποιώντας το γιγάντιο μάτι του Παρατηρητηρίου La Silla του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου (ESO) στη Χιλή, οι αστρονόμοι συνέλαβαν δύο δυναμικές περιοχές σχηματισμού άστρων στο σπειροειδή βραχίονα του Τοξότη στον Γαλαξία μας. Ο σπειροειδής βραχίονας του Γαλαξία μας αποτελείται κυρίως από αέρια και σκόνη. Πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι στερείται εκπληκτικά αστρικής δραστηριότητας, καθιστώντας αυτά τα δύο εργοστάσια πραγματικά υψηλής παραγωγικής ποιότητας στη γαλαξιακή γειτονιά μας. 

Το σμήνος αστέρων στην αριστερή πλευρά, που ονομάζεται NGC 3603, βρίσκεται περίπου 20.000 έτη φωτός από τη Γη. Σύντροφος του στα δεξιά αποτελεί ένα πολύχρωμο σύννεφο αερίων γνωστό ως NGC 3576, που βρίσκεται πολύ πιο κοντά στη Γη μόνο 9.000 έτη φωτός μακριά. 

Το NGC 3603 είναι πραγματικό αστρικό κόσμημα γεμάτο με εκατοντάδες νέα, ογκώδη αστέρια, ένα από τα πλουσιότερα ανοιχτά σμήνη αστέρων σε ολόκληρο το γαλαξία. 

Αρχικά, αυτά τα αστέρια σχηματίζονται πίσω από ένα πέπλο αερίου και σκόνης. Ωστόσο, καθώς ωριμάζουν, απομακρύνουν πολύ αυτό το υλικό και αφήνουν πίσω τα λαμπερά σύννεφα που βλέπουμε σήμερα γύρω από τα καυτά, νέα αστέρια. 

Πάνω από το νεφέλωμα, τα δύο ευδιάκριτα μαύρα σύννεφα που ονομάζονται "σφαιρίδια Bok" είναι ώριμα για μελλοντικό σχηματισμό αστέρων, επίσης. 

Δείτε Μόνοι Σας

Και τα δύο από αυτά αντικείμενα του βαθέως ουρανού καταγράφηκαν για πρώτη φορά από τον Βρετανό αστρονόμο John Herschel πίσω στο 1834, ενώ είχε επισκεφθεί τη Νότια Αφρική. 

Σήμερα οι ουρανό-παρατηρητές στο νότιο ημισφαίριο μπορούν να εντοπίσουν τα ίδια αντικείμενα μόνο με ένα μικρό τηλεσκόπιο όταν κοιτάνε προς το νοτιοδυτικό τμήμα του ουρανού αργά το βράδυ. Σαρώνοντας ολόκληρο αυτό το τμήμα του ουρανού με κιάλια θα ανακαλύψετε ότι είναι σπαρμένο με αμέτρητα κοσμικά διαμάντια και αχνά πέπλα νεφελωμάτων, που σημαίνει ότι είναι πλούσια με περιοχές σχηματισμού άστρων.

Τόσο το NGC 3603 όσο και το NGC 3576 φωλιάζουν μέσα στο νότιο αστερισμό Τρόπις, τον οποίο θα βρείτε ακριβώς κάτω και αριστερά από το φωτεινό αστερισμό του Κενταύρου.

Αν και δεν μπορεί να εμφανιστεί στην ίδια μεγάλη κλίμακα, όπως φαίνεται στις επαγγελματικές φωτογραφίες, όταν το δείτε μέσα από ένα ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο, θα εμφανιστούν ως γείτονες της διπλανής πόρτας, που χωρίζονται περίπου όσο το πλάτος του δίσκου της πανσελήνου. Αυτό σημαίνει ότι και οι δύο θα πρέπει να ταιριάζουν επιδέξια μέσα στο ίδιο οπτικό πεδίο, όταν χρησιμοποιείτε ένα προσοφθάλμιο χαμηλής ισχύος. 


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Παρασκευή 29 Αυγούστου 2014

Η Συνεργασία Μας Με Το EgiMagazine.gr



Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε ότι (εκτός από την ήδη συνεργασία μας με το InMeteo.gr) πλέον συνεργαζόμαστε και με την ιστοσελίδα του EgiMagazine.gr . Πρόκειται για ένα ανεξάρτητο, ψυχαγωγικό περιοδικό, που στόχο του έχει την εναλλακτική πληροφόρηση. Μέσα στην ιστοσελίδα αυτή θα βρείτε θέματα που αφορούν τις εικαστικές τέχνες , το design, τη μουσική, το street culture, τα extreme σπορ και πλέον θέματα που αφορούν την αστρονομία και την παρατήρηση του νυχτερινού ουρανού. Περισσότερες Πληροφορίες στο EgiMagazine.gr




Το Σμήνος Αστέρων IC 4499

Αυτή η νέα εικόνα της NASA/ESA από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble,
 δείχνει το σφαιρωτό σμήνος IC 4499.

Μια κοσμική αρχαιολογική ανασκαφή έχει ξεδιπλωθεί μέσα σε μια γιγαντιαία σφαίρα αστέρων περίπου 55.000 έτη φωτός μακριά, με την ευγενική προσφορά του διαστημικού τηλεσκόπιου Hubble της NASA. 

Το φημισμένο παρατηρητήριο σε τροχιά απέσπασε αυτό το καταπληκτικό πορτρέτο του IC 4499, ένα σφαιρωτό σμήνος αστέρων που βρίσκεται ακριβώς έξω από το δίσκο του Γαλαξία μας. Το αστρικό σμήνος είναι μόνο ένα από τα εκατοντάδες που βρίσκονται σε ένα φωτοστέφανο γύρω από το Γαλαξία μας που πιστεύεται ότι περιέχουν από τα παλαιότερα αστέρια στο σύμπαν. Πολλά από τα αστέρια είναι πάνω από δέκα δισεκατομμυρίων ετών. 

Τώρα, η έντονη όραση του Hubble έχει ξεθάψει τις λεπτομέρειες των αστέρων του συγκεκριμένου σφαιρωτού σμήνους, τα οποία αποκαλύπτουν τη συνολική ηλικία του. 

Παρατηρήσεις του Hubble δείχνουν ότι παρά την μεσαίου μεγέθους μάζα του, όλα τα αστέρια του IC 4499 ανήκουν σε μια μόνο γενιά αστρικών γεννήσεων. Τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι το IC 4499 έχει περίπου την ίδια ηλικία με τα άλλα σφαιρωτά σμήνη γύρω από τον Γαλαξία μας - περίπου 12 δισεκατομμυρίων ετών. 

Δείτε Μόνοι Σας

Το IC 4499 είναι ένας αχνός στόχος για ερασιτεχνικά τηλεσκόπια με τη χρήση υψηλής μεγέθυνσης στο Νότιο Ημισφαίριο. Για να το εντοπίσετε, καλό είναι να ξεκινήσετε με τον προσδιορισμό του αστερισμού του Σταυρού του Νότου, στο νότιο ουρανό αργά το βράδυ τον Αύγουστο. 

Το IC 4499 βρίσκεται στο γειτονικό μικρό, αμυδρό αστερισμό Πτηνόν (Apus), το πουλί του παραδείσου. Σχεδιάστε μια νοητή γραμμή ανάμεσα στο φωτεινότερο αστέρι στο Πτηνό και το επόμενο αστέρι στα αριστερά του, δ Οκτάντος. Το σφαιρωτό σμήνος βρίσκεται ακριβώς πάνω από αυτή την νοητή γραμμή.

Αλλά εάν θέλετε μια αίσθηση ενός αληθινού μεγαλείου του πως είναι ένα σφαιρωτό σμήνος, υπάρχουν πολύ πιο φωτεινοί ομόλογοι στο νότιο ουρανό. Αναμφισβήτητα ένα από τα πιο όμορφα είναι το Ωμέγα Κενταύρου, το οποίο βρίσκεται μέσα στο λαμπρό αστερισμό του Κενταύρου. Βρίσκεται μόλις 17.000 έτη φωτός από τη Γη, είναι το πιο κοντινό και πιο φωτεινό σφαιρωτό σμήνος σε ολόκληρο τον ουρανό. Εκτείνεται σε 175 έτη φωτός και περιέχει μερικά εκατομμύρια αστέρια.

Για όσους από εμάς βρίσκονται στο βόρειο ημισφαίριο, υπάρχει και ένας άλλος διάσημος ξάδελφος, το σμήνος αστέρων Μέγας Ηρακλής (Μ13), το οποίο είναι ένας από τους αγαπημένους στόχους για ερασιτεχνικά τηλεσκόπια. Κρεμάμενο στα μισά του δυτικού ουρανού το βράδυ στο τέλος του Αυγούστου, βρίσκεται στον αστερισμό του Ηρακλή, και είναι εύκολο να το εντοπίσετε, γιατί είναι μέσα στο στέρνο του μυθικού ήρωα. 


Το σφαιρωτό σμήνος αστέρων Μέγας Ηρακλής ή Μ13.
Photo Credit: Rob Gendler

Τοποθετημένο περίπου 24.000 έτη φωτός από τη Γη, αυτό το σφαιρωτό σμήνος αποτελείται από ένα πλήθος μισού εκατομμυρίου αστέρων, που εκτείνεται πάνω από 100 έτη φωτός. 

Μία σκοτεινή, ασέληνη νύχτα, μακριά από τα φώτα της πόλης, το Μ13 μπορεί να φανεί με γυμνό μάτι, ως μια αμυδρή, μικρή κουκκίδα.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Λύθηκε Η Αμφισβήτηση Γύρω Από Την Απόσταση Που Απέχουν Οι Πλειάδες

Photo Credit: Stelios Stergiou

Καλά νέα για τους οπαδούς του αγαπημένου σμήνους αστέρων των αστροπαρατηρητών, τις Πλειάδες. Τέτοιου είδους αστρικά σμήνη είναι πιο κοντά από ότι υποθέτουν οι αστρονόμοι, πιο ειδικά όταν πρόκειται για τις γνωστές σε πολλούς ουρανό-παρατηρητές Επτά Αδελφές. 

Μία νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science από μια ομάδα με επικεφαλής τον Carl Melis του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, στο Σαν Ντιέγκο, όχι μόνο απαντάει σε μία ζεστή κοσμική διαμάχη που αφορά την απόσταση των Πλειάδων, αλλά μπορεί να αλλάξει το πώς υπολογίζουμε αστρικές αποστάσεις. 

Περισσότερα από 1.000 σμήνη αστέρων, ομάδες χιλιάδων όμοιας ηλικίας αστέρων, υπάρχουν στον Γαλαξία. Η πρόταση ότι οι Πλειάδες ήταν 10% πιο μακριά από εμάς από ότι υπολογιζόταν είχε συννεφιάσει την μελέτη των σμηνών αυτών. Οι αποκλίσεις στην απόσταση έκαναν τους ερευνητές να προβληματίζονται για χρόνια, αμφισβητώντας την βασική κατανόηση τους για το πώς τα άστρα σχηματίζονται και εξελίσσονται. 

Τώρα όμως, ο Melis και οι συνεργάτες του αναφέρουν ότι ένα παγκόσμιο δίκτυο ραδιοτηλεσκοπίων έχει διασταυρώσει την απόσταση από το αστρικό σμήνος. Η νεοαποκτηθείσα απόσταση από το διάσημο χειμωνιάτικο σμήνος αστέρων, που βρίσκεται στον αστερισμό του Ταύρου, έχει εκτιμηθεί στα 443 έτη φωτός. 

Απαρτίζεται από δεκάδες ζεστά μπλε αστέρια όλα περίπου 100 εκατομμυρίων ετών, οι Πλειάδες θεωρούνται ένα από τα πιο κοντινά αστρικά σμήνη προς τη Γη και ως εκ τούτου θεωρούνται ένα μεγάλο "κοσμικό εργαστήριο" γιατί μας βοηθούννα κατανοήσουμε πώς σχηματίζονται και εξελίσσονται. Ο δικός μας ήλιος πιστεύεται ότι είχε γεννηθεί σε ένα τέτοιο σμήνος περίπου πριν 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. 

Μέχρι τη δεκαετία του 1990, η απόσταση από τις Πλειάδες είχε εκτιμηθεί στα 430 έτη φωτός, αλλά η Ευρωπαϊκή αστρική δορυφορική χαρτογράφηση Ίππαρχος, που ξεκίνησε το 1989, είχε κάνει μετρήσεις στα περίπου 390 έτη φωτός.



Οι αστρονόμοι χρησιμοποίησαν το παγκόσμιο σύστημα ραδιοαστρονομίας τους για να παρατηρήσουν ορισμένα αστέρια των Πλειάδων κατά τη διάρκεια περίπου ενάμιση χρόνου. Αυτό τους επέτρεψε να μετρήσουν με ακρίβεια την προφανή μετατόπιση της θέσης του κάθε άστρου που προκαλείται από την περιστροφή της Γης γύρω από τον Ήλιο. Έχοντας παρατηρηθεί στα αντίθετα άκρα της τροχιάς της Γης, ένα άστρο φαίνεται να κινείται ελαφρώς κατά το σκηνικό των πιο μακρινών κοσμικών αντικειμένων. Ονομάζεται παράλλαξη, η τεχνική αυτή είναι η πιο ακριβής μέθοδος μέτρησης απόστασης που έχουν οι αστρονόμοι, και βασίζεται στην απλή τριγωνομετρία. 

Με την τεχνική της παράλλαξης, οι αστρονόμοι παρατηρούν ένα αντικείμενο
 στα αντίθετα άκρα της τροχιάς της Γης γύρω από τον Ήλιο για να μετρήσουν με ακρίβεια την απόστασή του.
Photo Credit: Alexandra Angelich, NRAO/AUI/NSF

Δείτε Μόνοι Σας

Ενώ οι Πλειάδες παραδοσιακά θεωρούνται μια χειμερινή απόλαυση για τους ουρανό-παρατηρητές, είναι ορατές αυτή την εποχή του έτους επίσης. Απλά πρέπει να είναι μια καθαρή νύχτα για να τις δείτε.

Μετά από τα τοπικά μεσάνυχτα, κοιτάξτε το ανατολικό ουρανό και θα βρείτε τον αστερισμό του Ταύρου, στον ορίζοντα. Ο Aldebaran, το πορτοκαλί αστέρι οδηγός του, σηματοδοτεί το κόκκινο μάτι του ταύρου και δείχνει το πρόσωπο του μυθικού τέρατος, το οποίο αποτελείται από ένα σμήνος αστέρων σε σχήμα V. Σαρώστε το πρόσωπο του, και θα βρείτε μία αμυδρή ασαφή κηλίδα φωτός, ορατή ακόμα και από τα προάστια της πόλης - αυτή η κηλίδα φωτός είναι οι Πλειάδες.

Και σημειώστε την 14η Σεπτέμβρη στο ημερολόγιό σας, επειδή τότε η Σελήνη θα ποζάρει με το φημισμένο σμήνος αστέρων, γεγονός που θα τις καθιστά ακόμη πιο εύκολες για να εντοπιστούν. 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Βραδιά Του Ερευνητή 2014

http://www.rengreece.gr/

"Από την παρατήρηση των πιο μακρινών άστρων, μέχρι την εικονική περιήγηση στις ελληνικές θάλασσες. Και από το κέντρο του ατόμου, στην καρδιά του κυττάρου. Η Έρευνα Σε Ταξιδεύει Παντού."

Την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τους ερευνητές, το έργο τους αλλά και την σημαντική τους προσφορά. Η εκδήλωση ξεκινάει στις 18.00 και διαρκεί μέχρι τα μεσάνυχτα. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών "Δημόκριτος", είσοδος ελεύθερη.

Όσοι επιθυμούν να λάβουν μέρος ως εθελοντές το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να συμπληρώσουν την φόρμα που βρίσκεται στην επίσημη σελίδα της εκδήλωσης: http://www.rengreece.gr/. Υπάρχουν δύο βάρδιες εθελοντών: 18.00-20.30 και 20.30-23.00. Επίσης, οι εθελοντές θα λάβουν μπλουζάκι με το λογότυπο της εκδήλωσης.

ΠΗΓΗ: http://www.rengreece.gr/

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

Πέρασμα Του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού Μέσα Από Σέλας (Video)

Photo Credit: NASA/ESA


Αναρωτηθήκατε ποτέ πως θα ήταν να πετάτε μέσα από Σέλας; Μην αναρωτιέστε άλλο. 

Οι αστροναύτες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) πρόσφατα είδαν ένα γεγονός που λίγοι άνθρωποι έχουν δει ποτέ. Στις 24 Αυγούστου ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) κυκλοφόρησε αυτό το βίντεο που κόβει την ανάσα του ISS κατά μήκος του ουρανού, να πετάει ψηλά πάνω από την χλωμή μπλε κουκκίδα μας. Καθώς ο σταθμός διασχίζει ένα τμήμα του ουρανού, ακριβώς πάνω από τον ισημερινό μας (περίπου στα 0:12 δευτερόλεπτα στο βίντεο), πέταξε μέσα από ένα σέλας. Φυσικά, τέτοια γεγονότα δεν είναι άτυπα, τα Σέλας είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό στον πλανήτη μας. Ωστόσο, ο ISS σπάνια ταξιδεύει απευθείας μέσω ενός σέλας. Αυτό συμβαίνει επειδή ο σταθμός μένει γενικά κοντά στον ισημερινό και τα Σέλας συχνά βρίσκονται μόνο στους πόλους. Ωστόσο, η αυξημένη ηλιακή δραστηριότητα προκάλεσε τα ουράνια φώτα να ταξιδέψουν πιο κοντά στη μέση του πλανήτη, όπου βρίσκεται ο ISS. 

Υπάρχουν πολλά βίντεο timelapse με Σέλας που λαμβάνονται από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Φυσικά, καθένα είναι μοναδικό, καθώς αλληλεπιδράσεις σωματιδίων υψηλά στην ατμόσφαιρα προκαλούν διαφορετικά μοτίβα που αναδύονται και χορεύουν κατά μήκος του ουρανού. Όμως, αυτό είναι ιδιαίτερα μοναδικό, λόγω της ακραίας εγγύτητας. 

Το σέλας εμφανίζεται ως αποτέλεσμα βίαιης δραστηριότητας που λαμβάνει χώρα στον ήλιο μας. Τελικά, τα Σέλας προκαλούνται από κατακλυσμικά γεγονότα που ονομάζεται "ηλιακές καταιγίδες". Οι ηλιακές καταιγίδες εμφανίζονται γενικά ως αποτέλεσμα των διακυμάνσεων στις γραμμές του μαγνητικού πεδίου του Ήλιου. Όταν αυτές οι γραμμές πεδίου διακυμαίνονται, η ύλη που περιέχουν απελευθερώνεται στο ηλιακό σύστημα (απελευθερώνονται σημαίνει ότι εκρήγνυνται από τον Ήλιο). Αυτά τα υπερθερμαινόμενα σωματίδια εκρήγνυνται από τον Ήλιο με ταχύτητες άνω των 600 μιλίων ανά δευτερόλεπτο (1.000 χιλιόμετρα), και μπορεί να περιέχουν πάνω από 100 δισεκατομμύρια κιλά ύλης. Αυτά τα σωματίδια υψηλής ενέργειας διοχετεύονται στη Γη με την μορφή ηλιακών ανέμων που προέρχονται από τον ήλιο μας.

Μόλις φτάσουν τον πλανήτη μας, αλληλεπιδρούν με την ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης και δημιουργούν μία λαμπρή λάμψη στον ουρανό, η οποία είναι γνωστή ως Βόρειο Σέλας στο βορρά και ως Νότιο Σέλας στο νότο. 

Το σέλας που εμφανίζεται σε αυτό το βίντεο της ESA δημιουργήθηκε όταν μια εκτίναξη στεφανιαίας μάζας συγκρούστηκε με τη Γη την περασμένη εβδομάδα. Το βίντεο timelapse συνελήφθη από τον αστροναύτη της ESA, Alexander Gerst.

Space in Videos - 2014 - 08 - Flying through an Aurora

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Νέα Ευρήματα Για Τον Σκοπό Του Stonehenge

Photo Credit: Cesar Cantu

Παρά την έλλειψη της τεχνολογίας και της κατανόησης των νόμων της φυσικής, πολλοί αρχαίοι πολιτισμοί δημιούργησαν διάφορες δομές που είναι εντυπωσιακά πιο εξελιγμένες από οτιδήποτε μπορούμε να κάνουμε στον σύγχρονο κόσμο (για παράδειγμα οι πυραμίδες της Γάζας). Ωστόσο, χιλιάδες χρόνια αργότερα, δεν γνωρίζουμε ακόμα τι ακριβώς αυτοί οι πολιτισμοί γνώριζαν για τα αστέρια και πως το ήξεραν. Μπορούμε να κάνουμε μόνο εικασίες, αλλά προσεγγίζουμε την αλήθεια όταν γίνονται νέες ανακαλύψεις. Στην περίπτωση του Stonehenge - αναμφισβήτητα ένα από τα πιο διάσημα μνημεία που δημιουργήθηκαν κατά την αρχαιότητα - η επιστήμη διασχίζει τελικά ένα αδιέξοδο, αλλά τι αποκαλύπτει η αλήθεια για τους σκοπούς αυτού του απίστευτου μνημείου;

Νέα Ανακάλυψη:

Η πρόοδος ήρθε για πρώτη φορά σχεδόν πριν από πέντε χρόνια, όταν μια ομάδα ερευνητών από το ινστιτούτο Ludwig Boltzmann της Γεωφυσικής και Εικονικής Αρχαιολογίας στην Αυστρία σχημάτισε μία ομάδα, με το όνομα Stonehenge Hidden Landscapes Project, με την πρόθεση να εκτελέσει την πρώτη λεπτομερή υπόγεια έρευνα της περιοχής γύρω από το Stonehenge. Συνολικά, στην έρευνα αυτή περιλαμβάνονται τέσσερα τετραγωνικά μίλια (6 χλμ) του Wiltshire, στο έδαφος της Αγγλίας. Τώρα, η ομάδα αποκάλυψε την εκ νέου ανακάλυψη 15 Ύστερων Νεολιθικών μνημείων που προηγουμένως ήταν άγνωστα στην επιστήμη, κάθε μνημείο μας δίνει μια σαφέστερη εικόνα των προθέσεων των κατασκευαστών. 

Η ανακάλυψη έγινε με τη χρήση δύο μαγνητικών αισθητήρων και ραντάρ που διαπερνούν το έδαφος. Το καλοκαίρι του 2009, η τεχνική αυτή έδωσε τα στοιχεία που έψαχναν, όταν οι αισθητήρες έδειξαν ότι ορισμένες περιοχές εξακολουθούν να φέρουν ενδείξεις των αρχαίων εργοταξίων, τα οποία εμφανίζονται ως μεταβολές στο μαγνητικό πεδίο της Γης. 

Πριν από αυτή την τελευταία αποκάλυψη, η πιο σημαντική ανακάλυψη που έγινε ήταν πίσω στο 1600, όταν εκσκαφείς αποκάλυψαν διάφορα ζωικά κρανία και χρησιμοποιημένα κάρβουνα θαμμένα μέσα στο κέντρο του Stonehenge. Τότε, δεν είχαμε την τεχνολογική ικανότητα να κατανοήσουμε πραγματικά αυτά τα αντικείμενα, πόσο μάλλον να καθορίσουμε κατά πόσον ή όχι θα ήταν σχετικά με το Στόουνχεντζ. Δεν ήταν μέχρι πριν από 60 χρόνια που η ραδιοχρονολόγηση τελικά μας διαφώτισε. Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο, οι επιστήμονες ήταν σε θέση να συμπεράνουν ότι ένα από αυτά τα απανθρακωμένα κομμάτια του άνθρακα προέρχεται από πολύ πιο πίσω στο 2.600 π.Χ., που σημαίνει ότι το Stonehenge ήταν πιθανό να φτιάχτηκε σε ένα παρόμοιο χρονικό πλαίσιο. Αν ναι, αυτά τα ευρήματα σχετίζονται με την ανακάλυψη το 2006 εργαλείων, καλυβών και οστών ζώων που ανεσκάφησαν κοντά σε ένα μικρό χωριό που ονομάζεται Durrington Walls. Όταν βρέθηκαν, φαινόταν σαν να είχε βρεθεί τελικά το σπίτι των ατόμων που είναι υπεύθυνα για την κατασκευή του.

Μία Μορφωμένη Άποψη:

Ο Γκάφνεϊ, ένας διακεκριμένος αρχαιολόγος, δηλώνει ότι κατά την άποψη του, αυτά τα πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι το Stonehenge βρίσκεται στην καρδιά αυτού που φαίνεται να ήταν ένα πολυσύχναστο χωριό πάνω από 4.000 χρόνια πριν, παρά το Stonehenge που αντιπροσωπεύει κάποιο είδος απομονωμένου, ανέγγιχτου ιερού. Ωστόσο, ο ίδιος δεν παραβλέπει την πιθανότητα ότι η περιοχή μπορεί να ήταν επίσης νεκροταφείο και τόπος λατρείας. 


Ανατολή του ηλίου μεταξύ των λίθων στο Stonehenge,
 κατά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο στα μέσα της δεκαετίας του 1980.
Photo Credit: Mark Grant

Οι επιστήμονες που ασχολούνται με το Stonehenge Hidden Landscapes Project συνέχισαν αναπτύσσοντας ένα νέο χάρτη που περιλαμβάνει τώρα τα νέα μνημεία, μαζί με μια μακρά λωρίδα γης που εκτείνεται σε δύο μίλια (3 χιλιόμετρα) από τα ανατολικά προς τα δυτικά, που ονομάζεται Curcus. Θα μπορούσε ακόμη και να είναι μερικές εκατοντάδες χρόνια παλαιότερο από το ίδιο το Στόουνχεντζ, αλλά ο σκοπός του παραμένει ασαφής. Ωστόσο, το Cursus Barrows είναι το σπίτι σε ότι φαίνεται να είναι ένας μαζικός τάφος (Μερικά από αυτά τα οστά και τα αποτεφρωμένα λείψανα που έχουν αναλυθεί, δείχνουν ότι οι άνθρωποι ταξίδευαν από απομακρυσμένες περιοχές της ηπείρου για να επισκεφθούν το μνημείο).

Η ομάδα διαπίστωσε επίσης πολλά κενά σε αυτό το χαντάκι, με το μεγαλύτερο από τα οποία να βρίσκεται στη μακρινή βόρεια πλευρά. Ίσως αυτή η περιοχή κάποτε αποτελούσε την είσοδο του Cursus, ένα μέρος όπου άνθρωποι περνούσαν όταν οι καιροί ήταν ακόμα απλοί.

Όταν Το Stonehenge Συναντά Την Αστρονομία: 

Πηγαίνοντας αυτή την ιδέα ένα βήμα παραπέρα, ο Γκάφνεϊ προτείνει πως τα κενά υπήρχαν ως "κανάλια μέσα στο τοπίο" - και ότι οι άνθρωποι ταξίδευαν μέσω των καναλιών για να συμμετάσχουν σε τελετές, με τους μεγάλους λάκκους που οδηγούν μακριά από την είσοδο (ένα στο ανατολικό άκρο και ένα στο αντίθετο άκρο) να χρησιμεύουν ως "κάποιου είδους δείκτες" .


Εδώ γίνεται πολύ ενδιαφέρον. Βρήκαν ότι η διαδρομή προς τον πρώτο λάκκο βρίσκεται ιδανικά κατά μήκος της διαδρομής που ο ήλιος κάνει το πρωί του θερινού ηλιοστασίου, ενώ ο δεύτερος λάκκος έχει τη δική του σημασία αστρονομικά. "Οι δύο λάκκοι, ο ένας για την ανατολή του ηλίου στην μέση του καλοκαιριού και ο άλλος για το θερινό ηλιοστάσιο, είναι τοποθετημένοι σε ένα μνημείο που κάτι έχει να κάνει με το πέρασμα του ήλιου," δήλωσε ο Γκάφνεϊ. 

Επιπλέον, φαίνεται σαν, κατά την μεγαλύτερη μέρα του έτους (το θερινό ηλιοστάσιο), αυτοί οι λάκκοι και το μνημείο του Stonehenge μαζί σχηματίζουν ένα τρίγωνο, σημειώνοντας και την ανατολή και την δύση του ηλίου. 

Προφανώς, δεν μπορούμε ακόμη να πούμε με βεβαιότητα το ΓΙΑΤΙ οι αρχαίοι έχτιζαν αυτά τα μεγάλα μνημεία, αλλά η τελευταία έρευνα είναι σίγουρα η πιο κοντινή προσέγγιση που έχουμε στην κατανόηση του γιατί αυτά τα μνημεία χτίστηκαν εκεί όπου βρέθηκαν. Περαιτέρω ανασκαφές της περιοχής θα δώσουν σίγουρα μια σαφέστερη εικόνα.

Η ομάδα του Stonehenge Hidden Landscapes Project σχεδιάζει να ανακοινώσει επισήμως τα ευρήματα και το νέο χάρτη στις αρχές Σεπτεμβρίου.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Εκπληκτική Ηλιακή Έκλαμψη Στις 24/08/2014 (Video)

Ηλιακή έκλαμψη στις 16 Απριλίου 2012
Photo Credit: NASA/SDO/AIA 


Στις 24 Αυγούστου ο Ήλιος εξαπέλυσε μια τρομερή έκλαμψη τάξεως M (μια M5.6 για να είμαστε ακριβείς). Η έκλαμψη δεν είχε ως στόχο τη Γη, αλλά η ηλιακή κηλίδα που δημιουργήθηκε είναι ακόμα εκεί και περιστρέφεται έτσι ώστε η Γη να είναι ακριβώς στη γραμμή του πυρός. Εάν η ηλιακή κηλίδα ξεσπάσει πάλι, ενώ η Γη είναι στην γραμμή του πυρός, θα έχουμε κατά πάσα πιθανότητα μερικά θαυμάσια ουράνια φώτα, Σέλας, ενώ θα μπορούσαμε να έχουμε κάποιες μικρές διακοπές με τους δορυφόρους επικοινωνίας (μόνο για λίγα λεπτά). 


Το σύστημα ταξινόμησης είναι σε λογαριθμική κλίμακα. Τα γράμματα, από το ελάχιστο στο πιο ισχυρό, ταξινομούνται ως Α, Β, C, M, ή X, όπου μία έκλαμψη της τάξεως Χ είναι 10 φορές πιο ισχυρή από μία της τάξεως M, που είναι 10 φορές πιο ισχυρή από μία της τάξεως C και συνεχίζεται έτσι. 


Οι περισσότερες ηλιακές εκλάμψεις δεν αποτελούν αιτία ανησυχίας για τους περισσότερους ανθρώπους. Τα μόνα πράγματα που χρειάζεται να ανησυχούμε είναι οι άνθρωποι και ο εξοπλισμός που βρίσκονται στο διάστημα. Υπάρχουν μερικά τρομακτικά σενάρια που περιστρέφονται γύρω από ηλιακές εκλάμψεις, αλλά τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι στη Γη μπορούν απλά να καθίσουν και να απολαύσουν τα Σέλας.







ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

Ο Κομήτης Siding Spring

Photo Credit: NASA

Οι ουρανό-παρατηρητές με κιάλια και τηλεσκόπια στο νότιο ημισφαίριο να παρατηρήσετε τον κομήτη Siding Spring (C / 2013 A1). Ο παγωμένος επισκέπτης θα περάσει ξυστά από τον Άρη αργότερα αυτό το φθινόπωρο. Ξεκινώντας την Πέμπτη 28 Αυγούστου, ο κομήτης θα περάσει από μια σειρά από θαύματα του βαθέως ουρανού, δίνοντας μία αστροφωτογραφική ευκαιρία για τους πιο έμπειρους κυνηγούς του ουρανού. Πρώτον, την Πέμπτη το βράδυ, ο κομήτης θα ποζάρει με το σφαιρωτό σμήνος NGC 362, στη συνέχεια την Παρασκευή 29 Αυγούστου, θα γλιστρήσει δίπλα στο Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου, έναν από συντρόφους νάνο-γαλαξίες του Γαλαξία μας. Τέλος, ο κομήτης θα κάνει μια επίσκεψη στο λαμπρό σφαιρωτό σμήνος που ονομάζεται 47 Tucanae.

Περισσότερα Αστρονομικά Γεγονότα για την εβδομάδα που διανύουμε μπορείτε να βρείτε στην στήλη μας στο InMeteo.gr

Κυριακή 24 Αυγούστου 2014

Ο Ωρίωνας Πάνω Από Το El Castillo

Photo Credit: Stephane Guisard/UNAM/INAH

O αστερισμός του Ωρίωνα, καθώς αιωρείται μεγαλοπρεπώς πάνω από το El Castillo.

O Ωρίωνας φιλοξενεί μια ευρεία ποικιλία αντικειμένων που βρίσκονται σε διάφορες αποστάσεις από τη Γη. Πιο συγκεκριμένα, ο αστερισμός είναι το σπίτι του Μεγάλου Νεφελώματος του Ωρίωνα - ένα λαμπρό νεφέλωμα που βρίσκεται μέσα στον αστερισμό του Ξίφους του Ωρίωνα. Είναι επίσης το σπίτι για το ανοιχτό σμήνος Τραπέζιο, το νεφέλωμα Αλογοκεφαλή (Horsehead), το Βρόχο του Μπάρναρντ (Barnard’s Loop) και το Νεφέλωμα της Φλόγας (Flame). 

Το El Castillo, επίσης γνωστό ως ο Ναός του Κουκουλκάν, είναι η κεντρική πυραμίδα στο Chichen Itza, στο σημερινό Μεξικό. Οι Μάγιας είχαν ένα απίστευτα έντονο ενδιαφέρον για την αστρονομία και αγάπη για τα μαθηματικά. Έχτισαν δομές που παρατάσσονται με διάφορα αστρονομικά γεγονότα, τα οποία τους επέτρεψαν να διατηρήσουν ακριβή χρόνο. 

Αυτό άνοιξε το δρόμο για την εφεύρεση μερικών από τα πιο πολύπλοκα ημερολόγια που δημιουργήθηκαν ποτέ - κανένα από τα οποία δεν προέβλεψε πότε θα έρθει το τέλος του κόσμου. Ούτε ήξεραν ότι ο ναός τους θα γινόταν σκηνικό για μια εικόνα που λήφθηκε χιλιάδες χρόνια μετά αφού η κατασκευή τους είχε τελειώσει.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014

Ουράνιο Τρίγωνο

Photo Credit: Darcy O'Shea


Πρωινό Ουράνιο Σόου: Ρυθμίστε το ξυπνητήρι σας για το ξημέρωμα (και πάλι). Η σελήνη προσεγγίζει τον Δία και την Αφροδίτη για να σχηματίσουν ένα φωτεινό τρίγωνο στον πρωινό ουρανό. Η καλύτερη στιγμή για να το παρατηρήσετε είναι την 23η Αυγούστου περίπου 30 έως 45 λεπτά πριν την ανατολή. Ενώ θα φαίνεται καλύτερα με κιάλια, το τριγωνικό μοτίβο θα καλύψει περίπου 8 μοίρες, συμπληρώνοντας το οπτικό σας πεδίο.

Το Μεγάλο Νέφος Του Μαγγελάνου

Photo Credit: Primoz Cigler

Αυτό είναι το περίφημο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου (Large Magellanic Cloud-LMC). Είναι ένας από τους πιο εξέχοντες δορυφορικούς γαλαξίες του Γαλαξία μας και μπορεί να βρεθεί περίπου 163.000 έτη φωτός μακριά από την Γη. Τεχνικά, το LMC είναι o τρίτος πιο κοντινός γαλαξίας στο Γαλαξία μας, αλλά οι δύο πλησιέστεροι γαλαξίες (ο νάνος σφαιροειδής γαλαξίας Νάνος του Τοξότη και ο νάνος γαλαξίας Νάνος του Μεγάλου Κυνός) είναι πολύ μικροί, πολύ αμυδροί και λιγότερο εντυπωσιακοί. Το LMC έχει την ιδιότητα να είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος γαλαξίας της Τοπικής Ομάδας, πίσω από τον γαλαξία της Ανδρομέδας, τον Milky Way (τον Γαλαξία μας) και τον Γαλαξία του Τριγώνου.

Το LMC είναι ένας ανώμαλος γαλαξίας και του έχει δοθεί η ονομασία Irr/SB(s)m στη εξωγαλαξιακή βάση δεδομένων της NASA. Ακόμα κι αν το LMC είναι ακανόνιστο και ανώμαλο σήμερα, έχουν ανιχνευθεί ίχνη μιας υποτυπώδους σπειροειδούς δομής με άξονα μία πολύ αδρή ράβδο στο κέντρο. Αυτό έχει οδηγήσει τους αστρονόμους να θεωρήσουν ότι το LMC ήταν κάποτε ένας ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας, αλλά αλληλεπιδράσεις μεταξύ αυτού, του Μικρού Νέφους του Μαγγελάνου και του Γαλαξία μας έχουν προκαλέσει την παραμόρφωσή του. 

Το LMC είναι εύκολα ορατό με γυμνό μάτι από το νότιο ημισφαίριο. Επίσης, το LMC φιλοξενεί μια σειρά από συναρπαστικά αντικείμενα, τόσα πολλά ώστε ο αστρονόμος Robert Burnham ο νεώτερος περιγράφει το LMC ως ένα "αστρονομικό θησαυρό, ένα μεγάλο ουράνιο εργαστήριο για τη μελέτη της ανάπτυξης και της εξέλιξης των αστέρων". Το LMC είναι το σπίτι σε περίπου 60 σφαιρωτά σμήνη, 400 πλανητικά νεφελώματα, 700 ανοιχτά σμήνη, έναν αμέτρητο αριθμό γιγάντων και υπεργιγάντων. Υπάρχει επίσης μια γέφυρα αερίου που συνδέει το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου με το LMC, γεγονός που υποδηλώνει ισχυρές παλιρροιακές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των δύο δορυφόρων.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Δείτε Απόψε Τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Στον Ουρανό

Photo Credit: Filip Ogorzelski

Δείτε απόψε, Παρασκευή 22 Αυγούστου,και ώρα 9.12 μ.μ. τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ISS!! Θα είναι ορατός για 3 λεπτά, με μέγιστο ύψος τις 64 μοίρες. Θα εμφανιστεί από τα Βορειοδυτικά με κατεύθυνση τα Ανατολικά-Νοτιοανατολικά.

Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

Δείτε Απόψε Τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Στον Ουρανό

Photo Credit: NASA

Δείτε απόψε, 21 Αυγούστου, τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ISS στον ουρανό στις 10.01 μ.μ.!! Θα είναι ορατός για 1 λεπτό, με μέγιστο ύψος τις 64 μοίρες. Θα εμφανιστεί από τα Δυτικά-Βορειοδυτικά με κατεύθυνση προς τα Δυτικά-Νοτιοδυτικά.

Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

Οι Επιστήμονες Ανακάλυψαν Ότι Το Μποζόνιο Του Higgs Μπορεί Να Εξηγήσει Την Διαστολή Και Τις Πρώτες Στιγμές Του Σύμπαντος

Η επιρροή του μποζονίου Higgs και το πεδίο του στον κοσμολογικό πληθωρισμό
 θα μπορούσε να εκδηλωθεί με την παρατήρηση των βαρυτικών κυμάτων
από το τηλεσκόπιο BICEP2 (φόντο).
Photo Credit: BICEP2

Πρόσφατα, δύο επιστήμονες πρότειναν ότι το μποζόνιο του Higgs, η ύπαρξη του οποίου επιβεβαιώθηκε πρόσφατα και η οποία έχει αποδειχθεί ότι είναι η προέλευση της μάζας του σύμπαντος, μπορεί επίσης να είναι υπεύθυνο για τον πληθωρισμό και, τελικά, το σχήμα του Σύμπαντος. Στο έγγραφό τους, ο Fedor Bezrukov από το RIKEN-BNL Research Center, και ο Mikhail Shaposhnikov από το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Λωζάνη, υποστηρίζουν ότι, "Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα σύνδεση μεταξύ του κόσμου που ανακαλύπτεται στους επιταχυντές σωματιδίων σήμερα και των πρώτων στιγμών της ύπαρξης του Σύμπαντος".

Όπως οι περισσότεροι από εμάς ήδη γνωρίζουν, το Σύμπαν (ο χρόνος, ο χώρος, και οτιδήποτε βλέπουμε και βιώνουμε), όλα ξεκίνησαν με μια μεγάλη έκρηξη γνωστή ως η Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang). Με αυτή την έκρηξη, ύλη ξεπήδησε σε ύπαρξη. Πράγματι, κατά τη στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης, το ίδιο το διάστημα ήρθε σε δημιουργία. Υπήρξε μια στιγμιαία περίοδος πληθωρισμού, όταν το σύμπαν επεκτάθηκε γρήγορα. Αυτή η διαστολή τελικά επιβραδύνθηκε, αλλά φυσικά, δεν σταμάτησε εντελώς. Το διάστημα διαστέλλεται για δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων χρόνια-από εκείνες τις πρώτες στιγμές της Μεγάλης Έκρηξης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, αυτή η διαστολή είναι ισορροπημένη. Με άλλα λόγια, το σχήμα του σύμπαντος είναι επίπεδο και δεν κάμπτεται, το οποίο μπορεί να είναι μόνο η περίπτωση κατά την οποία υπάρχει μια πολύ συγκεκριμένη κατανομή πυκνότητας της ύλης.
Τελικά, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, είναι το μποζόνιο Higgs που δίνει στο σύμπαν τη μάζα του. Συγκεκριμένα, είναι η ένωση μεταξύ του Higgs και άλλων θεμελιωδών σωματιδίων. Ωστόσο, κατά τις πρώτες στιγμές του σύμπαντος, υπήρξε ένας δεσμός μεταξύ του πεδίου Higgs και της βαρύτητας που επιτάχυνε την διαστολή του Σύμπαντος. 

Συγκεκριμένα, τα πειράματα στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων στο CERN (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικών Ερευνών) έχουν δείξει ότι η μάζα του μποζονίου Higgs είναι πολύ κοντά σε μια κρίσιμη τιμή που χωρίζει δύο πιθανούς τύπους του σύμπαντος-τον σταθερό (ο οποίος είναι αυτός που γνωρίζουμε) ή μία δυνητικά ασταθή εναλλακτική. 

Ο Bezrukov και ο Shaposhnikov ανέλυσαν τι θα συμβεί αν η μάζα του Higgs ήταν κοντά σε αυτό το κρίσιμο όριο. Συγκεκριμένα, κοιτούσαν τι επιπτώσεις θα υπάρξουν στον κοσμολογικό πληθωρισμό. Ανακάλυψαν ότι καθώς η μάζα του Higgs πλησιάζει την κρίσιμη τιμή, βαρυτικά κύματα από την Μεγάλη Έκρηξη γίνονται έντονα ενισχυμένα. Η Μεγάλη Έκρηξη πιστεύεται ότι έχει δημιουργήσει πολλά βαρυτικά κύματα, τα οποία δρουν σαν διακυμάνσεις στο χώρο και το χρόνο. Ισχυρίζονται ότι αυτά τα κύματα ενισχύονται για μια σχεδόν κρίσιμη μάζα του Higgs. 

Οι συγγραφείς ισχυρίζονται ότι, "Πειραματικά, η επιρροή του μποζονίου Higgs θα μπορούσε να έχει σημαντικές συνέπειες για την παρατήρηση των βαρυτικών κυμάτων, το οποίο είχε ξεφύγει από τους φυσικούς μέχρι πρόσφατα, όταν ανάλυση των δεδομένων που αποκτήθηκαν από το τηλεσκόπιο BICEP2 κοντά στο Νότιο Πόλο πρότεινε τα πρώτα σημάδια των βαρυτικών κυμάτων στην κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου που γεμίζει το Σύμπαν "(η παραπάνω εικόνα).

Το αποτέλεσμα του BICEP2 έχει δημιουργήσει μια συνεχιζόμενη συζήτηση ως προς το κατά πόσον το εξαιρετικά ασθενές σήμα βαρυτικών κυμάτων θα μπορούσε πραγματικά να ανιχνευθεί με αυτόν τον τρόπο. Οι επιδράσεις μιας σχεδόν κρίσιμης μάζας του Higgs θα μπορούσαν να λήξουν μία τέτοια συζήτηση. "Η μάζα του Higgs στο κρίσιμο όριο θα μπορούσε να εξηγήσει το αποτέλεσμα του BICEP2," εξηγεί ο Bezrukov.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Physics Letters B.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Το Φεγγάρι Επισκέπτεται Τον Aldebaran

Photo Credit: Greg Parker

Δείτε το φεγγάρι να είναι σταθμευμένο κοντά στο φωτεινό πορτοκαλί αστέρι Aldebaran. Το σεληνιακό ραντεβού θα έρθει λίγο πριν την τοπική αυγή της Τρίτης 19 Αυγούστου. Η ημισέληνος θα είναι στην κάτω δεξιά γωνία του 66 έτη φωτός μακρινού κόκκινου γίγαντα που σηματοδοτεί το μάτι του αστερισμού του Ταύρου. Το κοσμικό ζευγάρι θα φαίνεται να διαχωρίζεται από περίπου 8 μοίρες, λίγο μικρότερο από το πλάτος της γροθιάς σας στο μήκος του βραχίονα.

Περισσότερα Αστρονομικά Γεγονότα για την εβδομάδα που διανύουμε μπορείτε να βρείτε στην στήλη μας στο InMeteo.gr

Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

Η Πιο Κοντινή Προσέγγιση Του 2014

Η Αφροδίτη (δεξιά) και ο Δίας.
Photo Credit: Gary A. Becker, Coopersburg, PA

Αυτή την εβδομάδα, μπορείτε να δείτε την Αφροδίτη και τον Δία να λάμπει δίπλα δίπλα (αν σηκώνεστε νωρίς). Η πλησιέστερη προσέγγιση των δύο πλανητών το 2014 συνέβη λίγο πριν την ανατολή του ηλίου στις 18 Αυγούστου. Αν ξυπνήσατε 90-60 λεπτά πριν την ανατολή του ηλίου θα είχατε μια υπέροχη θέα των πλανητών στον ουρανό. Το καλύτερο από όλα είναι ότι δεν είναι μόνο δύο πλανήτες μαζί - είναι οι πιο φωτεινοί πλανήτες στον ουρανό - είναι η Αφροδίτη και ο Δίας. 

Θα είναι μάλλον χαμηλά στον ουρανό και θα χρειαστείτε έναν ανεμπόδιστο ορίζοντα προς την κατεύθυνση της ανατολής του ήλιου για να τους δείτε. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να ανησυχείτε πάρα πολύ για τυχόν νεφοκάλυψη, καθώς οι δύο αυτοί κόσμοι θα παραμείνουν κοντά ο ένας στον άλλο για αρκετές ημέρες. 

Η Αφροδίτη λάμπει 6 φορές περισσότερο από τον Δία. Καθώς περνάμε στα μέσα Αυγούστου, η σύνοδος βελτιώνεται. Το καλύτερο πρωινό για να τους δείτε ήταν τη Δευτέρα 18 Αυγούστου, καθώς η Αφροδίτη και ο Δίας απείχαν μόλις δύο δέκατα της μοίρας.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014

Ο Βέγας Στο Ζενίθ

Photo Credit: Jim Deligeorgopoulos Photography

Για τους ουρανό-παρατηρητές στα μέσα βόρεια γεωγραφικά πλάτη, το φωτεινό καλοκαιρινό αστέρι Βέγας - α αστερισμού Λύρας - θα εμφανιστεί ευθεία πάνω (στο ζενίθ) την Κυριακή 16 Αυγούστου, περίπου 10 έως 11 μ.μ. τοπική ώρα.

Ο μπλε-λευκός Βέγας βρίσκεται 25 έτη φωτός από τη Γη και είναι ένα από τα φωτεινότερα αστέρια σ'ολόκληρο τον ουρανό. Σηματοδοτεί μια από τις γωνίες του Θερινού Τριγώνου, το οποίο αποτελείται από τα αστέρια Βέγα, Αλτάιρ και Ντενέμπ.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Αφροδίτη και Δίας

Photo Credit: Laurent Laveder

Αν νομίζατε ότι ο Άρης και ο Κρόνος κάνουν ένα όμορφο ζευγάρι, τότε ρίξτε μια ματιά στην Αφροδίτη και τον Δία το Σάββατο 16 Αυγούστου. Μην παραλείψετε αυτό το λαμπρό ζευγάρι που ανατέλλει χαμηλά στα νοτιοανατολικά την αυγή. Οι δύο πιο λαμπροί πλανήτες στον ουρανό οδηγούνται προς την πλησιέστερη συνάντησή τους τη Δευτέρα 18 Αυγούστου, αλλά γιατί να περιμένετε μέχρι τότε για να τους δείτε; 

Αν και οι δύο πλανήτες μπορεί να φαίνονται κοντά, είναι εκπληκτικό αν σκεφτεί κανείς ότι η Αφροδίτη βρίσκεται 13 λεπτά φωτός μακριά, ενώ ο βασιλιάς όλων των πλανητών βρίσκεται 52 λεπτά φωτός από τη Γη.

Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014

Οι Σκοτεινοί Αστερισμοί Των Ίνκας

Brooklyn Museum, Huayna Capac

Ένας αστροπαρατηρητής από το βόρειο ημισφαίριο συγκλονίζεται από το παράξενο μεγαλείο του νότιου ουρανού. Οι νότιοι αστερισμοί δεν περιέχουν τους συναρπαστικούς μύθους και ιστορίες των βόρειων ομολόγων τους - αφού δεν είχαν χαρτογραφηθεί μέχρι το δέκατο έκτο αιώνα - αλλά πολλοί μπορούν να συμφωνήσουν με τον πρώην αστρονόμο του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, Bart Bok, ο οποίος δήλωσε ότι για τους ουρανό-παρατηρητές "όλα τα καλούδια είναι στο νότιο ημισφαίριο".

Διαφορές Ανάμεσα Σε Βόρειους και Νότιους Παρατηρητές:

Με το Νότιο Πόλο να "κοιτάζει" το γαλαξιακό κέντρο του Γαλαξία μας, οι νότιοι ουρανοί παρέχουν εκπληκτική θέα στο γυμνό μάτι, συμπεριλαμβανομένων λαμπρών πρώτου μεγέθους αστέρων - μια πολύ πιο φωτεινή λευκή λωρίδα του Γαλαξία μας - και τα μεγαλοπρεπή: Μεγάλο και Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου (γαλαξίες δορυφόροι του Γαλαξία μας). 

Ένας βόρειος παρατηρητής θα δει τα πράγματα αντίστροφα κοιτάζοντας τους νότιους ουρανούς - οι γνωστοί αστερισμοί φαίνονται ανάποδα - αλλά μια γεύση από τον Σταυρό του Νότου, ο οποίος είναι ο μικρότερος και ο πιο γνωστός αστερισμός στο νότιο ημισφαίριο, προκαλεί συγκίνηση που δείχνει πόσο εξαρτημένοι ήμασταν από τα αστέρια στο να πλοηγούν το δρόμο μας. Εξίσου εντυπωσιακή είναι η λαμπερή ζώνη του Γαλαξία μας - ο Milky Way - με φωτεινές και σκοτεινές περιοχές που εκτείνεται κατά μήκος του ουρανού. Το μη-φωτεινό μέρος του Γαλαξία μας ονομάζεται Μεγάλο Ρήγμα (Great Rift) ή πιο ποιητικά Σκοτεινό Ποτάμι, και αποτελείται από επικαλυπτόμενα σύννεφα σκόνης που περιέχουν περίπου 1 εκατομμύριο ηλιακές μάζες πλάσματος και σκόνης στο βραχίονα του Τοξότη στον Γαλαξία μας, σε απόσταση περίπου 300 έτη φωτός από τη Γη.

Οι Αστερισμοί Των Ίνκας:


Painting by Miguel Araoz Cartagena


Για τους Ίνκας, των οποίων η αυτοκρατορία εκτεινόταν από το Εκουαδόρ στη Χιλή, ο "Mayu" (ο Γαλαξία μας) ήταν ένα ζωογόνο ποτάμι στους ουρανούς μαζί με τον επίγειο ομόλογό του - τον ποταμό Urubamba στην Ιερή Κοιλάδα, ψηλά στις Άνδεις (τώρα ανήκει στο Περού). Οι Ίνκας κατηγοριοποιούσαν τους αστερισμούς σε δύο διαφορετικούς τύπους - τους φωτεινούς και τους σκοτεινούς. Οι πρώτοι αποτελούνται από λαμπερά αστέρια που απεικονίζουν γεωμετρικά σχήματα στον ουρανό. Αυτοί οι φωτεινοί αστερισμοί θεωρούνταν ως άψυχοι. Το άλλο είδος - οι σκοτεινοί αστερισμοί - περιέχονταν μέσα στις σκοτεινές κηλίδες του Γαλαξία μας, και θεωρούνταν μορφές ζωής, που αναπαριστούσαν ζώα που οι Ίνκας γνώριζαν. Αυτές οι σκοτεινές μορφές αντιπροσώπευαν σιλουέτες ζώων που ήρθαν να πιουν από τα νερά του ουράνιου ποταμού, αποκρύπτοντας την ουράνια λάμψη του Mayu. 

Ένας από τους πιο σημαντικούς σκοτεινούς αστερισμούς ήταν το Yacana-το λάμα, που υψώνεται πάνω από το Cuzco, την αρχαία πρωτεύουσα των Ίνκας, το Νοέμβριο. Αποτελείται από δύο λάμα - η μητέρα Λάμα, παρατηρείται μεταξύ του Σταυρού του Νότου και του Σκορπιού, και το μωρό Λάμα, που θηλάζει στο στήθος της μητέρας του. Παρά το γεγονός ότι το λάμα είναι ένας σκοτεινός αστερισμός, τα μάτια της μητέρας Λάμα είναι δύο φωτεινά αστέρια από τον αστερισμό του Κενταύρου. Το ένα είναι το α Κενταύρου, το οποίο είναι το τρίτο φωτεινότερο αστέρι στον ουρανό τη νύχτα (με γυμνό μάτι φαίνεται σαν ένα αστέρι, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα δυαδικό σύστημα αστέρων), και το άλλο είναι το β Κενταύρου (είναι ένα τριαδικό σύστημα αστέρων). 

Ένας άλλος σκοτεινός αστερισμός είναι το Φίδι - Mach'acuay - μία κυματιστή μαύρη κορδέλα μεταξύ του αστεριού Adhara, του Μεγάλου Κυνός, και του Σταυρού του Νότου. Φαίνεται πάνω από το Cuzco τον Αύγουστο και δύει τον Φεβρουάριο, όταν οι επίγειοι ομόλογοι του  γίνονται ορατοί και πιο ενεργοί στην περιοχή. Το Mach'acuay ήταν υπεύθυνο για όλα τα φίδια και τις οχιές στη Γη, και προσφορές γίνονταν από τους Ίνκας για να προστατεύσουν τον εαυτό τους από τα τσιμπήματα φιδιών.


Photo Credit: Koricancha Sun Temple/Cusco

Δύο μαύρες κηλίδες κοντά στον Σταυρό του Νότου είναι ο Hanp'atu, ο Βάτραχος, και η Yutu, η Πέρδικα των Άνδεων. Αυτά τα δύο κρατάνε μια ασφαλή απόσταση από το Φίδι στα ανατολικά, και από την Atoq, την Αλεπού στα δυτικά. Ο σκοτεινός αστερισμός της Yutu (η Πέρδικα) καταλαμβάνει την ίδια περιοχή όπως το σκοτεινό νεφέλωμα Coalsack στον αστερισμό του Σταυρού του Νότου, ο οποίος στην Αυστραλέζικη αστρονομία των Αβορίγινων είναι ο επικεφαλής του σκοτεινού αστερισμού τους "Στρουθοκάμηλος Στον Ουρανό." 

Ο λόγος για τον οποίο οι Ίνκας σεβόντουσαν τους ουρανούς και τα ουράνια γεγονότα ήταν διπλός. Πρώτον, οι παρατηρήσεις τους για αστέρες, αστερισμούς (σκοτεινούς και αστρικούς), και για τις κινήσεις του ήλιου και της σελήνης, τους παρείχε μονάδες χρόνου, και ένα ημερολογιακό σύστημα το οποίο τους βοηθούσε να σχεδιάσουν γεωργικές και κτηνοτροφικές δραστηριότητες. 
Δεύτερον, αν και οι Ίνκας λάτρευαν τους σκοτεινούς αστερισμούς, θεωρούσαν τους εαυτούς τους απογόνους του θεού του ήλιου - Inti. Το Φεστιβάλ του Ήλιου "Inti Raymi" εξακολουθεί να γιορτάζεται σε πολιτισμούς Ιθαγενών σε όλες τις Άνδεις. Το "Inti Raymi" γιορταζόταν από τους Ίνκας την μικρότερη ημέρα του έτους κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο, και ήταν το πιο σημαντικό γεγονός στη ζωή τους. Λίγοι όντως ήξεραν ότι το αντικείμενο της λατρείας τους ήταν μια γιγαντιαία μπάλα θερμού πλάσματος με εσωτερική θερμοκρασία 15 εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου, που τρέχει μέσα στο ουράνιο ποτάμι τους "Mayu" με την ταχύτητα των 225 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο.


Photo Credit: Wikimedia

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Facebook Page: https://www.facebook.com/nightskygreece

The Sky Is The Limit.. Join Us!!!

Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014

Βροχή Μετεωριτών Από Περσείδες

Photo Credit: Tony Hallas

Είναι η εποχή τους, η βροχή διαττόντων αστέρων κορυφώνεται. Οι Περσείδες κορυφώνονται επίσημα μεταξύ 10 και 13 Αυγούστου και φέτος συμβαίνει να συμπίπτει με μία Σούπερ Σελήνη. 

Η βροχή μετεωριτών από Περσείδες είναι μία από τις φωτεινότερες και πιο συνεπείς βροχές μετεωριτών που βλέπουμε. Φαίνονται να προέρχονται από την κατεύθυνση του αστερισμού του Περσέα, από τον οποίο πήρε η βροχή μετεωριτών την ονομασία της μετά. Οι Περσείδες πέφτουν όταν Γη περνά μέσα από το μονοπάτι από τα συντρίμμια που άφησε πίσω του ο κομήτης Swift-Tuttle. Κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της βροχής, οι αστροπαρατηρητές μπορούν να δουν 60 έως 100 μετέωρα ανά ώρα. 

Που Και Πότε

Οι Περσείδες φαίνονται καλύτερα από τους λαούς βόρεια του ισημερινού, αλλά μερικά από τα υψηλότερα νότια γεωγραφικά πλάτη μπορεί να είναι σε θέση να πιάσουν μερικά μετέωρα. Η βροχή θα είναι ορατή στο βορειοανατολικό τμήμα του ουρανού, κοντά στο ζενίθ. Αν βγείτε και ξαπλώσετε έξω, θα μπορείτε να δείτε χωρίς κανένα πρόβλημα. 

Οι Περσείδες φαίνονται καλύτερα στη μέση της νύχτας, σε αυτή την περίπτωση, ο χρόνος μεταξύ της τοπικής ανατολής και δύσης του ηλίου σας (τότε ο ουρανός είναι πιο σκοτεινός). Δεδομένου ότι το φεγγάρι ήταν γεμάτο αυτό το Σαββατοκύριακο, αυτό θα επηρεάσει αρνητικά την ικανότητά σας για να δείτε μετεωρίτες, αλλά και πάλι θα πρέπει να εξακολουθούν να υπάρχουν άφθονοι ορατοί μετεωρίτες. 

Πως Να Δείτε Καλύτερα

- Το να φύγετε μακριά από την πόλη βοηθά. Όσο πιο μακριά από τη φωτορύπανση τόσο το καλύτερο (βέβαια, οι Περσείδες είναι ορατές μέσα από μια πόλη, μόνο που δεν είναι τόσο θεαματικές). 

- Δεν χρειάζεται κανένα ειδικό εξοπλισμό, είναι ορατές μόνο με γυμνό μάτι. 

- Μια κουβέρτα ή άνετη καρέκλα (που να σας επιτρέπει να κοιτάζετε τον ουρανό) είναι ένα τεράστιο μπόνους. 

- Κάποιος να τις μοιραστείτε μαζί. Στην αστρονομία, συνήθως παίζουμε ένα παιχνίδι αναμονής με τη φύση. Έχοντας κάποιον μαζί μπορεί να βοηθήσει τόσο στο πέρασμα του χρόνου, όσο και να προστεθεί σαν εμπειρία.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη


Σάββατο 9 Αυγούστου 2014

Η Σούπερ Σελήνη Έρχεται



Οι ουρανό-παρατηρητές αγναντεύοντας την πανσέληνο το βράδυ της Κυριακής 10 Αυγούστου, θα βλέπουν την μεγαλύτερη και φωτεινότερη πανσέληνο του έτους, επίσης γνωστή ως μία έξτρα-σούπερ-σελήνη. 

Το σεληνιακό σόου θα είναι το δεύτερο σε ένα τρίο Σούπερ Φεγγαριών που κοσμεί τον έναστρο ουρανό μας αυτό το καλοκαίρι. 

Χάρη σε ένα τυχαίο συγχρονισμό του φεγγαριού να είναι στην πλησιέστερη προσέγγιση του στη Γη για το 2014, στα 221.765 μίλια (356.896 χιλιόμετρα) μακριά, ενώ είναι και στην πλήρη φάση του αυτή την εβδομάδα η σύντροφος του πλανήτη μας θα εμφανιστεί 16% μεγαλύτερη και 30% φωτεινότερη από το συνηθισμένο. 

Ενώ κάποιοι τη θεωρούν Σούπερ Σελήνη, η αστρονομική κοινότητα προτιμά να χρησιμοποιεί τον όρο "Πανσέληνος Περιγείου", και να επισημάνουν ότι δεν είναι τόσο σπάνιες, δεδομένου ότι η ευθυγράμμιση μεταξύ μίας πανσέληνου με το περίγειο συμβαίνει κάθε χρόνο. 

Το 2014 υπάρχουν τρεις Σούπερ Σελήνες, στις 12 Ιουλίου, 10 Αυγούστου και 9 Σεπτεμβρίου, καθώς το φεγγάρι γεμίζει την ίδια ημέρα με το περίγειο. 

Η μηνιαία πανσέληνος φαίνεται πάντα σαν ένας μεγάλος δίσκος, αλλά επειδή η τροχιά της είναι σε σχήμα αυγού γύρω από τη Γη, υπάρχουν φορές όταν το φεγγάρι είναι σε αυτό που οι αστρονόμοι αποκαλούν περίγειο - η μικρότερη απόσταση της από τη Γη στο περίπου μηνιαίο σεληνιακό κύκλο - ή μπορεί να είναι στο απόγειο, η πιο μακρινή απόσταση της από τη Γη. 

Ομοίως, επειδή το μέγεθος της τροχιάς της Σελήνης ποικίλλει ελαφρά, το περίγειο δεν είναι πάντα κάθε μήνα η ίδια απόσταση από τη Γη. 

Πόσο Σπάνιο Είναι Αυτό Το Γεγονός;

Αλλά αυτό το Σαββατοκύριακο η χρονική στιγμή δεν θα μπορούσε να είναι πιο τέλεια, με το περίγειο να συμβαίνει μόνο 26 λεπτά πριν από το φεγγάρι φτάσει επίσημα την πλήρη φάση του στις 18:10 UT, άρα περίπου 21.10 ώρα Ελλάδος, στις 10 Αυγούστου. Με την ευκαιρία, το φεγγάρι θα είναι πάνω ψηλά στον ουρανό πάνω από τον Ινδικό Ωκεανό κατά τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. 

Τέτοιος ακριβής συγχρονισμός δεν θα συμβεί ξανά μέχρι το 2034. 

Μην εκπλαγείτε αν δεν μπορείτε να εντοπίσετε τη διαφορά από άλλες πανσελήνους που μπορεί να έχετε κοιτάξει τους τελευταίους μήνες. Η διαφορά στην απόσταση μεταξύ της Γης και της Σελήνης από την Σούπερ Σελήνη τον περασμένο μήνα δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από μερικές εκατοντάδες μίλια ή χιλιόμετρα - κάτι που το ανθρώπινο μάτι στην πραγματικότητα δεν μπορεί να ανιχνεύσει.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Πέμπτη 7 Αυγούστου 2014

Το Διαστημικό Σκάφος Rosetta Έχει Φτάσει Το Στόχο Του

Photo Credit: ESA

Χθες ήταν μια ιστορική ημέρα! Το διαστημικό σκάφος Rosetta έφτασε στον κομήτη 67Ρ/Churyumov-Gerasimenko, μετά από δέκα χρόνια ταξίδι. Είναι αυτή τη στιγμή σε τροχιά γύρω από τον κομήτη σε απόσταση περίπου 100 χιλιομέτρων (62 μίλια). Τόσο ο κομήτης και το διαστημόπλοιο πετούν με ταχύτητα 55 000 km/h (34.000 μίλια/ώρα) και είναι περίπου 400 εκατομμύρια χιλιόμετρα (250 εκατομμύρια μίλια) από τη Γη. Η Rosetta ήδη ήταν σε θέση να βοηθήσει τους επιστήμονες να μελετήσουν τον κομήτη και (φυσικά) έχει λάβει πολλές φανταστικές εικόνες από το παγωμένο σώμα του κομήτη.

Καθώς το διαστημικό σκάφος Rosetta έφτασε τον κομήτη, ζητωκραυγές ξέσπασαν στα κεντρικά γραφεία της ESA στο Ντάρμσταντ, στην Γερμανία: "Μετά από δέκα χρόνια, πέντε μήνες και τέσσερις ημέρες που ταξιδεύοντας προς τον προορισμό μας, περνώντας γύρω από τον Ήλιο πέντε φορές και διανύοντας 6.4 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα, είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε ότι τελικά «είμαστε εδώ»," λέει ο Jean-Jacques Dordain, Γενικός Διευθυντής της ESA.





ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

Δείτε Απόψε Τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Στον Ουρανό

Photo Credit: NASA

Δείτε απόψε, Τετάρτη 6 Αυγούστου, και ώρα 9.13 μ.μ. τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ISS στον ουρανό. Θα είναι ορατός για 6 λεπτά, με μέγιστο ύψος τις 50 μοίρες. Θα εμφανιστεί από τα Δυτικά-Νοτιοδυτικά με κατεύθυνση προς τα Βορειοανατολικά.

Τρίτη 5 Αυγούστου 2014

Η Σούπερ Σελήνη Επιστρέφει

Photo Credit: Φίλιππος Ροδίτης

Την Κυριακή 10 Αυγούστου, το φεγγάρι είναι σε πλήρη φάση - και στο πιο κοντινό σημείο στη Γη φέτος, 221.765 μίλια (356.896 χιλιόμετρα) μακριά. Είναι επίσης η μεγαλύτερη Πανσέληνος του 2014, και υψώνεται στην ανατολή το ηλιοβασίλεμα.

Περισσότερα Αστρονομικά Γεγονότα για την εβδομάδα που διανύουμε θα βρείτε στην στήλη μας στο InMeteo.gr

Δευτέρα 4 Αυγούστου 2014

Δείτε Απόψε Τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Στον Ουρανό

Photo Credit: Konstantinos Basilakakos Photography

Δείτε τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ISS στον ουρανό απόψε, Δευτέρα 4 Αυγούστου και ώρα 9.14 μ.μ.!! Θα είναι ορατός για 6 λεπτά, με μέγιστο ύψος τις 51 μοίρες. Θα εμφανιστεί από τα Νότια-Νοτιοδυτικά με κατεύθυνση προς τα Ανατολικά-Βορειοανατολικά.

Η NASA Προετοιμάζει Τους Τεχνητούς Δορυφόρους Του Άρη Για Στενή Προσέγγιση Με Κομήτη

Photo Credit: NASA

Ένα πολύ κοντινό πέρασμα από ένα κομήτη στον Άρη μέσα σε λίγους μήνες σημαίνει κίνδυνοι μετεωριτών για το διαστημικό σκάφος της NASA που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη. 

Στις 19 Οκτωβρίου, ο κομήτης Siding Spring θα περάσει από τον Άρη, περνώντας τόσο κοντά που η διαστημική υπηρεσία ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα ότι έχει φτιάξει ένα ειδικό playbook γεμάτο με προστατευτικά μέτρα για τους τεχνητούς δορυφόρους της εκεί. 

Ενώ οι αστρονόμοι έχουν αποκλείσει ένα άμεσο χτύπημα στον πλανήτη, η σκονισμένη κόμη του κομήτη (ένα σύννεφο σχεδόν τόσο μεγάλο όσο η Γη) θα σαρώσει από πέρα ως πέρα τον Άρη, με τον πυρήνα του κομήτη να περνάει μέσα σε 85.600 μίλια (137.760 χιλιόμετρα) από την επιφάνεια του πλανήτη - λιγότερο από το μισό της απόστασης από τη Γη στη Σελήνη. 

Σε αντίθεση με τα ρόβερ της NASA, Curiosity και Opportunity, τα οποία θα είναι απολύτως ασφαλή και έχουν καταπληκτική θέση για το ουράνιο θέαμα, οι δορυφόροι μπορεί να διατρέχουν κίνδυνο βλάβης από ένα καταιγισμό από μετεωρίτες. Μικροσκοπικά σωματίδια σκόνης ταξιδεύουν με 125.200 μίλια ανά ώρα (201.490 χιλιόμετρα ανά ώρα) θα μπορούσαν αποτελεσματικά να καταστρέψουν το διαστημικό σκάφος του Άρη.


Photo Credit: JPL/NASA

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτός ο κομήτης δεν είχε μπει ποτέ πριν στο εσωτερικό του ηλιακού συστήματος. Αν αυτό αληθεύει, σημαίνει ότι ο κομήτης είναι ένα παρθένο απομεινάρι από τον πρώιμο σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος. Με τον παγωμένο επισκέπτη, μπορεί στην πραγματικότητα να είμαστε σε θέση να συλλέξουμε δεδομένα από τη γέννηση των πλανητών, συμπεριλαμβανομένης και της Γης.

Δείτε Μόνοι Σας

Μέχρι τις 25 Οκτωβρίου ο κομήτης θα φτάσει στο σημείο της πλησιέστερης προσέγγισης του προς τη Γη, έρχεται περίπου με 130 εκατομμύρια μίλια (209 εκατομμύρια χιλιόμετρα) από τον ήλιο. Αλλά ακόμα και τότε δεν αναμένεται να είναι ορατός με γυμνό μάτι. 

Αντί αυτού, είναι σίγουρο ότι και οι ερασιτέχνες και οι επαγγελματίες αστροπαρατηρητές θα στρέψουν τα τηλεσκόπια τους στον κόκκινο πλανήτη στις 19 Οκτωβρίου, ελπίζοντας να έχουν μια καλή θέα αυτού του κοσμικού συμβάντος. Ο Άρης θα είναι χαμηλά στα νοτιοδυτικά του ουρανού, κοντά στον αστερισμό του Τοξότη, εκείνη την περίοδο.

Υπάρχει ακόμα ελπίδα ότι, αρχίζοντας γύρω στα μέσα Σεπτεμβρίου, ο Siding Spring θα μπορεί να είναι ορατός στο βραδινό ουρανό μέσα από κιάλια και ερασιτεχνικά τηλεσκόπια για εκείνους στο Νότιο Ημισφαίριο. Ο κομήτης στη συνέχεια θα γλιστρήσει μέσα από τον αστερισμό του Οφιούχου, στο νοτιοδυτικό ουρανό το σούρουπο.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Κυριακή 3 Αυγούστου 2014

Δείτε Τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Στον Ουρανό

Photo Credit: Konstantinos Basilakakos Photography

Δείτε τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ISS στον ουρανό τα ξημερώματα της Δευτέρας, 4 Αυγούστου, και ώρα 4.33 π.μ.!! Θα είναι ορατός για 6 λεπτά, με μέγιστο ύψος τις 62 μοίρες. Θα εμφανιστεί από τα Βορειοδυτικά με κατεύθυνση Ανατολικά-Νοτιοανατολικά.

One Last Reflection (Συνέντευξη)

Στην Ζάκυνθο.
Photo Credit: Last Reflection

Ο Χρήστος Κατσίκας γεννήθηκε στις 8 Οκτωβρίου του 1990 στην Θεσσαλονίκη. Σπούδαζε στο ΤΕΙ Ζακύνθου, στο τμήμα Προστασίας και Συντήρησης Πολιτισμικής Κληρονομιάς, όμως πρόσφατα το εγκατέλειψε για να ασχοληθεί πιο στενά με την φωτογραφία και το φωτορεπορτάζ. Μετά από 4 χρόνια στην Ζάκυνθο, πλέον ζει μόνιμα στην Ξάνθη, από όπου και κατάγεται. Τον ξεχωρίσαμε με το ψευδώνυμο Last Reflection (Last.R) μέσα από τις όμορφες φωτογραφίες του με θέμα τον νυχτερινό ουρανό, αλλά αμέσως ανακαλύψαμε ότι αγαπάει να φωτογραφίζει και τα χρώματα. Όπως ο ίδιος δήλωσε στο περιοδικό "Φωτογράφος" στο τεύχος του Απριλίου 2014 με αφιέρωμα στο χρώμα: "Μέσα σε ένα μουντό, σκοτεινό και βροχερό απόγευμα, ήξερα ότι κάπου εκεί έξω υπάρχει χρώμα". Αναγνωρίζοντας την δουλειά του, του ζητήσαμε να παραχωρήσει στο Night Sky Greece μία συνέντευξη.

Photo Credit: Last Reflection


1) Πότε είχες την πρώτη σου επαφή με την φωτογραφία;
Πρώτη επαφή με την φωτογραφία είχα από τα μαθητικά μου χρόνια. Μου άρεσε να βγάζω ότι μου κέντριζε το ενδιαφέρον και κυρίως τα ηλιοβασιλέματα. Αλλά η έκρηξη μέσα μου έγινε το Φεβρουάριο οπότε και αγόρασα την πρώτη μου DSLR. Αυτό που με κέρδισε στη φωτογραφία είναι ότι μπορείς να παγώσεις το χρόνο, να κερδίσεις την αθανασία με κάποιο τρόπο.

2) Ποια θέματα προσεγγίζεις με τον φακό σου και ποια σε αφήνουν αδιάφορο; 
Φωτογραφίζω σχεδόν τα πάντα. Δεν με αφήνει κάτι αδιάφορο. Σίγουρα ο ουρανός και η φύση είναι το είδος μου αλλά θέλω να υπηρετώ την τέχνη της φωτογραφίας από κάθε σκοπιά.

3) Το Last Reflection πως προέκυψε σαν ψευδώνυμο; 
Αρχικά το last reflection το εμπνεύστηκα εγώ για όνομα συγκροτήματος, μετά άρχισα να το χρησιμοποιώ και στις φωτογραφίες μου. Η σκέψη μου έχει να κάνει με την εποχή στην οποία ζούμε. Για παράδειγμα, τα νερά μιας ήρεμης λίμνης καθρεφτίζουν όλο το τοπίο γύρω τους αλλά και το είδωλο μας. Μόλις πετάξουμε μια πέτρα στα νερά αυτής της λίμνης, αυτά ξαφνικά ταράζονται και χάνεται η αρμονία και η ηρεμία που πιο πριν υπήρχε. Λίγα δευτερόλεπτα πριν πέσει η πέτρα στο νερό, η τελευταία αντανάκλαση (Last Reflection) είναι η μόνη εικόνα ηρεμίας που μπορούμε να δούμε πριν ακολουθήσει η αναταραχή και η σύγχυση. Έτσι και στην εποχή που ζούμε, που όλα έχουν την τάση της αναταραχής και τις καταστροφολογίας, ας κρατήσουμε μια τελευταία αντανάκλαση της εσωτερικής γαλήνης και αρμονίας μας. 

".. Η τελευταία αντανάκλαση είναι η μόνη εικόνα ηρεμίας
που μπορούμε να δούμε πριν αρχίσει η αναταραχή.."
Photo Credit: Last Reflection

4) Υπάρχουν άνθρωποι ή καταστάσεις που ανατρέχεις για να αντλήσεις έμπνευση;
Συνήθως αντλώ έμπνευση από την κάθε στιγμή που περνώ παρατηρώντας τον κόσμο. Κάθε μέρα, κάθε στιγμή, κάτι ενδιαφέρον συμβαίνει που δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο. Σίγουρα, μελετώ πολλούς φωτογράφους, τα έργα τους καθώς και τις τεχνικές τους αλλά η καθαρή έμπνευση πηγάζει μέσα από την καθημερινότητα μου. 

5) Πόσο δύσκολο είναι να είσαι φωτογράφος στην Ελλάδα σήμερα;
Στη σημερινή εποχή, όπου όλοι ''θεωρούνται'' φωτογράφοι, βγάζοντας μια θολή, μη εστιασμένη φωτογραφία την ώρα που χορεύουν σε ένα κλαμπ μέσω του κινητού τους, είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις και να αναδειχθείς. Αλλά αν δεν ήταν δύσκολο, δεν θα ήταν και ενδιαφέρον. Απλά αυτό που λείπει από τον κόσμο είναι η έρευνα, η αναζήτηση, είτε μέσω φωτογραφίας, είτε μέσω μουσικής, είτε μέσω οτιδήποτε. Έχουμε επαναπαυθεί στα τυποποιημένα, σε όλο το εύρος της ζωής μας.

Ο Ναός του Αγίου Διονυσίου στην Ζάκυνθο.
Photo Credit: Last Reflection

6) Η εξέλιξη σου φωτογραφικά έγινε μέσα από την εμπειρία ή μέσα από κάποια σχολή και τελικά ποιο από τα δύο είναι πιο σημαντικό;
Η εξέλιξη μου οφείλεται σε αμέτρητα ξενύχτια, ατελείωτες περιπλανήσεις και σε τεράστιο αριθμό λήψεων, πολλές φορές στο ίδιο αντικείμενο. Γενικά πιστεύω πως για οτιδήποτε, μόνο η επανάληψη θα σε κάνει καλύτερο και θα σε βοηθήσει να εξελιχθείς. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι σε μια καλή σχολή φωτογραφίας, δεν μπορείς να μάθεις πράγματα ώστε να εξελιχθείς. Απλά φωτογράφο σε κάνει η εμπειρία.


7) Εκτός από την φωτογραφία υπάρχει άλλη μορφή τέχνης που ασχολείσαι και πως την συνδυάζεις με την φωτογραφία;
Εκτός από τη φωτογραφία ασχολούμαι και ενεργά με τη μουσική, παίζοντας ηλεκτρική κιθάρα στους Last Reflection, το συγκρότημα μου. Δεν συνδυάζονται άμεσα αλλά και τα δυο με βοηθούν να εξωτερικεύω τον εσωτερικό μου κόσμο, το φωτεινό αλλά και τον σκοτεινό.

8) Ποια είναι τα μαγικά συστατικά κατά την γνώμη σου που χρειάζεται κάποιος για να γίνει καλός φωτογράφος;
Όρεξη, υπομονή και φαντασία. Αυτό είναι το δικό μου τρίπτυχο. Καλό φωτογράφο δεν σε κάνει μόνο ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείς αλλά κυρίως ο τρόπος που τον χρησιμοποιείς.

9) Πως ονειρεύεσαι τον εαυτό σου στα επόμενα χρόνια;
Στη Νορβηγία, ονειρεύομαι να φωτογραφίζω το Σέλας παρέα με πεφταστέρια!

Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα.
Photo Credit: Last Reflection

10) Μίλησε μας για τις συμμετοχές σου σε άλλες εκθέσεις και τις ατομικές σου δουλειές;
Δύο φωτογραφίες μου αναδείχθηκαν στο εβδομαδιαίο Top 10 της Νikon EU για τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο, καθώς επίσης συμμετείχα και στο περιοδικό "Φωτογράφος" στο μονοθεματικό τεύχος για το Χρώμα τον Απρίλιο. Θα ήθελα κάποια στιγμή να οργανώσω μια δική μου έκθεση φωτογραφίας, έτσι ώστε να δει ο κόσμος λίγο πιο χειροπιαστά τις δουλειές μου.

11) Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;
Τα μελλοντικά μου σχέδια είναι να τελειώσω μια σχολή φωτογραφίας - φωτορεπορτάζ και πιθανόν να φύγω στο εξωτερικό για καριέρα.

12) Τι φωτογραφικό εξοπλισμό χρησιμοποιείς;
Χρησιμοποιώ DSLR φωτογραφική μηχανή Nikon D3200 με φακό Nikkor 50mm f/1.8.

Φωτιά στην Ζάκυνθο στις 5 Ιουλίου 2014.
Photo Credit: Last Reflection

13) Στην Ελλάδα υπάρχει κάποιος φωτογράφος που σου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον ή ίσως να σε έχει κιόλας επηρεάσει; 
Όσον αφορά τις νυχτερινές φωτογραφίες, ο Κωνσταντίνος Βασιλακάκος, ενώ θαυμάζω επίσης και τους Νίκο Κοντοσταυλάκη, από Ζάκυνθο και Δημήτρη Αλεξούδη, από Αλεξανδρούπολη. Τους εκτιμώ γιατί με βοήθησαν πολύ στα αρχικά στάδια της αναζήτησης μου.

14) Τι θα συμβούλευες όσους ξεκινάνε τώρα με την φωτογραφία;
Ή να δοθούν ολοκληρωτικά σ'αυτό ή να μην το ξεκινήσουν καν. Από τι στιγμή όμως που θα το ξεκινήσουν, όσο περισσότερο χρόνο αφιερώνουν στη φωτογραφία, τόσο μεγαλύτερο χαμόγελο θα έχουν βλέποντας τα έργα τους.

Photo Credit: Last Reflection

Ευχαριστούμε πολύ τον Χρήστο Κατσίκα για την συνέντευξη που μας παραχώρησε. Μπορείτε να τον βρείτε στην προσωπικό του προφίλ στο Facebook: https://www.facebook.com/last.reflection


Ένα δέντρο στην Ζάκυνθο.
Photo Credit: Last Reflection

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη